c.d.

Kolejnego dnia w planie była przejażdżka kolejką turystyczną. Trasa - Hajnówka - Topiło.

Na terenie Puszczy Białowieskiej rozmieszczona jest sieć kolejek wąskotorowych zbudowana przez Niemców eksploatujących puszczę w czasie I wojny światowej. Były one wykorzystywane do końca lat 80-tych XX wieku do wywozu drewna z puszczy.

Obecnie wykorzystuje się około 17 km kolejek. Stanowią one jedną z najciekawszych atrakcji regionu - oryginalną formę poznania przyrody.

Nadleśnictwo Hajnówka Kolejki Leśne oferuje przejazdy kolejką, która niegdyś słuzyła do przewozu drewna.

Przed przejażdżką podeszliśmy do znajdującej się niedaleko Krynoczki.

"Krynoczka to cudowne źródełko w Puszczy Białowieskiej, jedno z najważniejszych świętych miejsc prawosławia na Podlasiu. Położone jest w głębi puszczy 3km na wschód od Hajnówki. Miejsce to, dawniej zwane uroczyskiem Miednoje, znane jest od wieków i wiąże się z pierwszymi chrześcijanami, jacy pojawili się na tych terenach. Prawdopodobnie byli to mnisi Kijowsko-Pieczerskoj Ławry, którzy chroniąc się przed Tatarami, w tym ustroniu leśnym, przy źródełku, już w XII wieku wznieśli cerkiew, a wśród mieszkańców puszczy szerzyli wiarę prawosławną. Tu przychodzili się oni modlić, a woda ze źródła w swej symbolice łączyła się ze zdrowiem i  zbawieniem.

Przez kilka wieków leśne źródło było znane tylko okolicznej ludności. Z czasem sława cudownego miejsca rosła i coraz więcej pątników skupiało się wokół świętego źródełka. Kolejne, pisane doniesienia o Krynoczce pochodzą dopiero z XIX wieku. Mówią one, że w 1848 roku na uroczysku została zbudowana cerkiew św. Braci Machabeuszy.

       Istnieje wiele legend dotyczących źródełka. Jedna z nich mówi, że miejscowi pasterze zobaczyli wokół jednego z tutejszych dębów wielką jasność. Na drzewie pojawiła się ikona, a tuz obok wytrysnęło źródełko. W miejscu tym pobudowano drewnianą kapliczkę.

       Inna legenda mówi o kobiecie, katoliczce, która przychodziła się tu modlić. Kiedy przyszła do cudownego miejsca w trzecim dniu Wielkanocy z dwoma dziewczynkami zapalił się przed nimi rząd świec. Kobieta odpaliła od ognia swoją świeczkę i z zapaloną wróciła do domu. Uznano to za cud i od tej pory wprowadzono dodatkowe nabożeństwo w trzecim dniu Wielkanocy.

       Za czasów Polski Ludowej nastąpiły trudne czasy dla Krynoczki. Cudowne miejsce znalazło się na terenie bazy wojskowej. Teren ogrodzono drutem kolczastym, a klucze od bramy wjazdowej miało dowództwo jednostki. Żeby wejść na Krynoczkę duchowni musieli prosić o pozwolenie. Po pewnym czasie władze wpadły na pomysł, żeby przenieść cerkiewkę do pobliskiej wsi Lipiny. Cudowną wodę miał dostarczać do wsi specjalny rurociąg. Jednak dzięki determinacji ówczesnego proboszcza parafii Dubiny, do której należała Krynoczka, nie udało się zrealizować tego zamiaru. Po upadku komunizmu zakazy przestały obowiązywać.

       Krynoczka nieustannie przyciąga pielgrzymów. Wielu chorych doznaje tu cudownego uzdrowienia. Pielgrzymi moczą chusteczki w cudownej wodzie i przecierają chore miejsca, po czym pozostawiają ją na ogrodzeniu z tyłu za studzienką. Symbolicznie pozbywając się w ten sposób choroby".

"Topiło to leśna osada, położona nad rzeką Perabel, na której w 1933 roku został utworzony zalew, wykorzystywany dawniej do magazynowania drewna. Osadę wybudowano po II Wojnie Światowej dla pracowników leśnych, obecnie zamieszkiwana jest przez kilkanaście rodzin. Bogactwo przyrody sprawia wrażenie naturalnego jeziora w środku puszczy, stawy są ostoją wielu gatunków ryb i ptactwa wodnego. Przez środek akwenu przebiega grobla, po której biegnie tor kolejki wąskotorowej, gdzie znajduje się jej ostatni przystanek oraz Skansen Kolejki Wąskotorowej oraz Kapliczka Ekumeniczna."

Pozniżej - fotka cerkwi Świętego Mikołaja w Białowieży. Polecam odwiedzi ją w czasie nabożeństwa - wnętrze jest niezwykłe. 

Dęby w Parku Pałacowym.

I wieczorne pstryki.